Στις τρεις ημέρες μεταξύ του θανάτου και του ενταφιασμού του, το σώμα του π. Σεραφείμ δεν υπέστη ούτε ακαμψία ούτε αποσυντέθηκε στο ελάχιστο, ακόμη και με τη θερινή θερμοκρασία. Δεν υπήρχε καμιά νεκρική ωχρότητα πάνω του στην πραγματικότητα, το χρώμα του ήταν κυριολεκτικά χρυσωπό. Το δέρμα του παρέμεινε μαλακό και το σώμα του φάνηκε να είναι, όπως είπε ένας προσκυνητής της μονής, «σαν ένα παιδί που κοιμάται».
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)