Όταν απαρνήθηκα για πάντα τον κόσμο και παρέδωσα τον εαυτό μου στον Κύριο, στην Παναγία Θεοτόκο και σ΄ όλους τους Αγίου, ήρθα στην θεοφύλακτη πόλη του Κιέβου. Προσκύνησα τα προσκυνήματά της και κατά την υπόδειξη της Παναγίας πήγα στο Σαρώφ, όχι στο μοναστήρι, αλλά κατ΄ ευθείαν στον στάρετς Σεραφείμ, που ζούσε μόνος του στο δάσος. Βγήκε να με συναντήσει και μου είπε: Γιατί άργησες;έχω δυο χρόνια που σε περιμένω!
Έμεινα κοντά του οκτώ χρόνια παρά δύο μήνες. Έπειτα με κάλεσε και μου είπε: Τώρα εσύ, αδελφέ Ιωάννη, πήγαινε στη μονή Μπελομπερέσκαγια στον σοφό γέροντα μεγαλόσχημο Θεόδωρο, που είναι μαθητής του μακαριστού αρχιμανδρίτη Παισίου Βελιτσκόφσκυ. Μετά θα πρέπει να είσαι έτοιμος για ένα μεγάλο έργο, που έχει αποφασίσει ο πανάγαθος Κύριος. Θα πας στο Κίεβο και θα κοπιάσεις, για να κτίσεις μιαν ανδρική κοινοβιακή μονή, που θα γίνει μεγάλη και θαυμαστή προς δόξαν Θεού και πολλές ψυχές θα σώζονται σ΄ αυτήν. Ο Κύριος θέλησε να φανερώσει δι΄ αυτής τη δύναμη και τη χάρη του στις έσχατες ημέρες…
(Από το οπισθόφυλλο της έκδοσης)