Το βιβλίο τούτο που ο συγγραφεύς του είναι άγνωστος, εγράφηκε πρωτότυπα εις την ρωσσική γλώσσα γύρω εις το έτος 1853. Το πρωτότυπο του έργου τούτου ευρέθηκεν εις το Άγιον Όρος το έτος 1884 οπότε κι ετυπώθηκε εις την πόλη Καζάν που ευρίσκεται εις τα Ουράλια Όρη. Από την έκδοση αυτή μόνο τρία ή τέσσερα αντίτυπα σώζονται εις την Ευρώπη, έξω από την Ρωσσία.
Το αριστούργημα τούτο, όπως το εχαρακτήρισαν εις την Ευρώπη θεολόγοι που εντρύφησαν πνευματικά σ΄ αυτό, ομιλεί για έναν ορθόδοξο χριστιανό προσκυνητή, που ταξειδεύει με την δίψα να εμβαθύνει εις την γνώση και την εφαρμογή του ρητού του Αποστόλου Παύλου που λέγει “αδιαλείπτως προσεύχεσθε”. Ο προσκυνητής τέλος, από ένα μοναχό και με την βοήθεια του βιβλίου “Φιλοκαλία των νηπτικών Πατέρων” κατορθώνει να μάθει να εμβαθύνει και να εφαρμόσει την αδιάλειπτη προσευχή που λέγεται και νοερά προσευχή ή προσευχή της καρδιάς και συνοψίζεται εις τας λέξεις “Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με”. …
(Από το Αντί Προλόγου της έκδοσης)