Μέιλ στην Εμμέλεια~Μια γιαγιά γράφει στην εγγονή της

Όταν η αγάπη μηδενίζει τις αποστάσεις…

Μια φορά κι έναν καιρό η εικόνα της γιαγιά ήταν στενά συνδεδεμένη με την πολυθρόνα δίπλα στο αναμμένο τζάκι, και τη γιαγιά να πλέκει και να διηγείται παραμύθια στα συνεπαρμένα εγγονάκια. Οι εικόνες αυτές πέρασαν χωρίς επιστροφή.

Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώθηκαν μερικά από τα μέιλ μιας γιαγιάς, που η εγγονή της ζει στο Μόναχο. Είναι κυρίως απαντήσεις της γιαγιάς σε συζητήσεις που προηγήθηκαν με την εγγονή μέσω σκάιπ, όπου η Εμμέλεια, η εγγονή, θέτει ερωτήματα και απορίες γύρω από θέματα που έχουν σχέση με τον εαυτό της και τους γύρω της. Οι μικροί αναγνώστες θα βρουν εδώ πλούτο γνώσεων και πολύτιμων στοιχείων της παράδοσής μας και της ελληνικής παιδείας.

Βλέπει, επίσης, το βιβλίο αυτό από μια άλλη οπτική τον βίο ορισμένων αγίων επικεντρώνοντας στην παιδική ηλικία τους (και όχι μόνο) και στα πρώτα πνευματικά τους κατορθώματα. Δεν παραβλέπει κάποιες “αταξίες”, που σαν παιδιά έκαναν και αυτοί. Παράλληλα προσπαθεί να παρουσιάσει ορισμένα φυσικά προτερήματά τους, που αργότερα μεγαλώνοντας τα καλλιέργησαν, και ο Θεός τα ανέδειξε προς δόξαν της Εκκλησίας του, καθώς τους χρησιμοποίησε ως όργανά του.

Απευθύνεται κυρίως σε παιδιά των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού και σε παιδιά του Γυμνασίου, αλλά και σε μεγαλύτερα. Μέσα από μικρές ιστορίες προσπαθεί να επικεντρώσει στην αγάπη των αγίων στον Θεό, στην πίστη, στην ταπείνωση, στη νίκη κατά των παθών, στην πρόνοια του Θεού.

(Από το οπισθόφυλλο της έκδοσης)