Λειμωνάριον το παλαιόν

Το «Λειμωνάριο», όπως είναι ευρύτερα γνωστό, αποτέλεσε το προσφιλέστερο ανάγνωσμα των πιστών επί αιώνες και μεταφράστηκε σε αρκετές ξένες γλώσσες. Ο συγγραφέας του, ο Ιωάννης Μόσχος ή Ευκρατάς, υπήρξε μοναχός στις μονές του αγίου Θεοδοσίου και αγίου Σάββα αντίστοιχα, περίπου τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Μαθητής του και πνευματικό του τέκνο υπήρξε ο άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων, στον οποίο αφιερώνει και το βιβλίο. Ο Ιωάννης Μόσχος, αφού γύρισε όλη σχεδόν την τότε γνωστή οικουμένη, συνέλεξε από όσα είδε και άκουσε τα ωραιότερα και ωφελιμότερα. Έτσι το «Λειμωνάριο» αναφέρεται σε ιστορίες μοναχών, που διαδραματίζονται στις περιοχές της Παλαιστίνης, Συρίας, Κιλικίας και της Αιγύπτου. Η προσφορά του «Λειμωνάριου» έγκειται στο ότι οι άνθρωποι της εποχής που περιγράφει, παρ’ όλη την αμαρτωλότητά τους, ζούσαν απλά, έχοντας έντονη την αίσθηση της παρουσίας του Θεού. Αυτήν την απλή αναφορά στο Θεό και την εξοικείωση με την λατρευτική ζωή της εκκλησίας έχει ανάγκη ο σημερινός ταλαιπωρημένος άνθρωπος. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)