Η παραβολή του ασώτου υιού

… Ο πατέρας είναι άρχοντας αγάπης. Δεν ενδιαφέρεται για τον εαυτό του. Ενδιαφέρεται να σώσει τον άλλο, το παιδί του. Αυτό βρίσκεται στον σκοπό της ζωής του, είναι καταξίωση του είναι του. Δεν τον ενδιαφέρει τι θα πει ο κόσμος, αν θα χάσει το κύρος του, αν παρουσιαστεί ως πατέρας αποτυχημένος, με παιδί που αφήνει το σπίτι και φεύγει μακριά. Η αγάπη του πατέρα πάει πιο μακριά απ΄ ό,τι μπορεί να πάει η κρίση του κόσμου ή η ανταρσία του γιου του. Γι΄ αυτόν τον λόγο δεν θέλει να του κάμει διδασκαλία με λόγια. Ξέρει ότι δεν πρόκειται να βγει τίποτε. Δεν πρόκειται να νιώσει κάτι ο νεότερος υιός του.

(Από τον Πρόλογο της έκδοσης)