Απο την νοεράν προσευχήν σε Χριστοκεντρικές εμπειρίες

Το βιβλίον αυτό αποτελεί μία έμμεση και μερική ανταπόκριση στο αίτημα σεμνών εν Χριστώ αδελφών όπως γράψω τις προσωπικές εμπειρίες μου κατά τον μοναστικόν βίον μου ή ένα είδος απομνημονευμάτων. Μάταια τους υπενθυμίζω ότι το είδος αυτό, της αυτοβιογραφίας, είναι άγνωστον στην Ορθόδοξη πνευματική παράδοση, ως αντίθετον προς το ήθος της σεμνότητος και ταπεινώσεως, αλλά και ορθοφροσύνης. Αντ’ αυτού όμως υποσχέθηκα να καταγράψω τις αφετηρίες της ασκητικής ζωής μου και πώς, εν συνεχεία, αντελήφθην, από τις μελέτες μου και από την προσωπικήν μου πείραν, γενικώς την πνευματικήν ζωήν και πώς προσήγγισα, ως αρχάριος και στην συνέχεια ως συνεχώς ωριμάζων, την περιβόητον νοεράν προσευχήν και γιατί πάντοτε την προέβαλλα.

Μάλιστα, πρέπει να διευκρινίσω, ότι μου εζητήθη επιμόνως να γράψω ό,τι εγνώρισα θεωρητικώς και πρακτικώς για την νοεράν προσευχήν συγκεκριμένως, αλλά και γενικότερα για την συνομιλίαν μας με τον Θεόν, που τελείται διά προσευχής. Τώρα, λόγω της προκεχωρημένης ηλικίας μου, που παρετάθη, παρ’ ελπίδα, από την αγάπην του Θεού προς μετάνοιαν, που -φευ!- δεν υπάρχει, αντί να συνθέσω μελετήματα, θα παραθέσω όσα περί προσευχής έχω κατά καιρούς δημοσιεύσει προς οικοδομήν των χριστιανών μας και μάλιστα περί νοεράς προσευχής και για ό,τι συνδέεται με την ουσίαν της….