Αφιέρωση
Σε σένα αδελφέ μου, που ζεις τον πόνο του πένθους, που βρίσκεσαι στο κρεβάτι του πόνου, που έχεις αγαπημένο πρόσωπο στο κρεβάτι του πόνου, που πίνεις το πικρό ποτήρι της αδικίας, που σε πλήγωσε σκληρά η συκοφαντία, που ταλαιπωρήθηκες από διωγμό, που προδόθηκες από φίλους τους οποίους εμπιστεύθηκες, που βασανίζεσαι μέσα στα μεγάλα οικογενειακά προβλήματα, που υποφέρεις μέσα στο καμίνι των πειρασμών. Σε σένα που σηκώνεις το σταυρό σου, προσφέρω τούτο το σωσίβιο ελπίδας.
π. Χρ.