Ο άγιος Καλλίνικος Εδέσσης
Αν υπάρχει κάποια αλλαγή στην εποχή μας που συνιστά την εκκοσμίκευση είναι η απώλεια των κριτηρίων της ορθοδόξου πνευματικότητας και αγιότητας. Ζούμε σε μια εποχή στην οποία τονίζεται, κυρίως, το “τι” και όχι το “πώς”. Ομιλούμε συνεχώς για το τι είναι ο άγιος και όχι για το πώς γίνεται κανείς άγιος. Έχει, όμως, μεγάλη σημασία το “πώς” γίνεται κανείς άγιος, γιατί αυτό το “πώς” δείχνει και την οδό που οδηγεί στην αγιότητα και τις θεολογικές προϋποθέσεις να γίνει κανείς άγιος.
Ο άγιος Καλλίνικος ως νέος, ως θεολόγος, ως στρατιώτης, ως Πρωτοσύγκελος-Πρεσβύτερος, ως Επίσκοπος αγάπησε πολύ τον Χριστό, βάδισε αυτήν την “οδό του Θεού” μέχρι τέλους και έφθασε στο “πέρας” της οδού. Ήταν ένας “θεοδρόμος”, ήταν ένας “οδίτης” που ήθελε να γίνει “πολίτης” της ουράνιας πατρίδας. Με τον κατά Χριστόν βίο και την πολιτεία του, με τον τρόπου που αντιμετώπισε τις πολλές δοκιμασίες και τους πειρασμούς που είχε στην ζωή του, με αποκορύφωμα την ασθένειά του, μας έδειξε “την οδό προς την αγιότητα” και είναι ένα αυθεντικό πρότυπο αγιότητας για την ζωή όχι μόνον των Επισκόπων, αλλά και κάθε Χριστιανού.
Αυτό το “πώς” της αγιότητας, αυτήν “την οδό προς την αγιότητα” θα παρακολουθήσει ο αναγνώστης στο παρόν βιβλίο. Είναι ένας πνευματικός καθρέπτης μέσα στον οποίο θα πρέπει συχνά να καθρεπτιζόμαστε για να διακρίνουμε την μέθοδο και την οδό της αγιότητας.
(Από το οπισθόφυλλο της έκδοσης)