Σύντομα, δεν υπήρχαν πια μυστικά για τον στάρετς Αμβρόσιο· διάβαζε μέσα στη ψυχή, όπως μέσα σ΄ ένα βιβλίο. Ένας επισκέπτης μπορούσε να σιωπά, να στέκεται απόμερα πίσω από τις πλάτες των άλλων· ωστόσο ο στάρετς γνώριζε την ζωή του, την κατάσταση της ψυχής του, το κίνητρο που τον είχε φέρει στην Όπτινα. Μη θέλοντας να φανερώσει το χάρισμα της διορατικότητας που είχε, ο στάρετς έθετε συνήθως ερωτήσεις στα πρόσωπα που ήθελαν να τον δουν· αλλά και μόνο από τον τρόπο που ρωτούσε τους επισκέπτες, καταλάβαινε κανείς ότι γνώριζε ήδη τα πάντα.
Γ΄ έκδοση
(Από το οπισθόφυλλο της έκδοσης)